Με όπλα έναν νόμο που πέρασε το Συντηρητικό κόμμα το 1998 και απειλές προς το ποίμνιό τους πως θα σταματήσουν τις λειτουργίες, επίσκοποι έχουν καταφέρει να καταγράψουν ως περιουσία της ρωμαιοκαθολικής εκκλησίας στη χώρα χιλιάδες "ιδιοκτησίες".
Η Ισπανική Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία χτίζει επί χρόνια σιωπηλά και ήσυχα ένα τεράστιο χαρτοφυλάκιο ακίνητης περιουσίας, καταχωρώντας στο όνομά της γη και ιδιοκτησίες που δεν είχε διεκδικήσει κάποιος άλλος. Κατοικίες εφημέριων, αμπελώνες, ελαιώνες, αίθρια, κλήροι, διαμερίσματα που άλλοτε ανήκαν σε χωρικούς ή που δεν είχαν γραφεί σε κάποιο συγκεκριμένο όνομα, όλα αυτά τα σφετερίστηκαν αξιωματούχοι της εκκλησίας, που έχουν επιδοθεί σε μία φρενίτιδα απόκτησης ακίνητης περιουσίας, που σε πολλά σημεία θυμίζει την πολύκροτη υπόθεση Βατοπεδίου. Σύμφωνα με ρεπορτάζ της “El Pais”, επίσκοποι μπορούν να εκδίδουν πιστοποιητικά ιδιοκτησίας ως να ήταν υπάλληλοι της κυβέρνησης. Αυτό το προνόμιο καταγραφής επεκτάθηκε σε εκκλησίες, καθεδρικούς ναούς και ιερά προσκυνήματα το 1998, όταν η τότε κυβέρνηση, του συντηρητικού Λαϊκού κόμματος, εξάλειψε άρθρο νόμου που απέτρεπε καταγραφή σε καταλόγους ιδιοκτησίας των τόπων λατρείας.
Η Ισπανική Ρωμαιοκαθολική Εκκλησία χτίζει επί χρόνια σιωπηλά και ήσυχα ένα τεράστιο χαρτοφυλάκιο ακίνητης περιουσίας, καταχωρώντας στο όνομά της γη και ιδιοκτησίες που δεν είχε διεκδικήσει κάποιος άλλος. Κατοικίες εφημέριων, αμπελώνες, ελαιώνες, αίθρια, κλήροι, διαμερίσματα που άλλοτε ανήκαν σε χωρικούς ή που δεν είχαν γραφεί σε κάποιο συγκεκριμένο όνομα, όλα αυτά τα σφετερίστηκαν αξιωματούχοι της εκκλησίας, που έχουν επιδοθεί σε μία φρενίτιδα απόκτησης ακίνητης περιουσίας, που σε πολλά σημεία θυμίζει την πολύκροτη υπόθεση Βατοπεδίου. Σύμφωνα με ρεπορτάζ της “El Pais”, επίσκοποι μπορούν να εκδίδουν πιστοποιητικά ιδιοκτησίας ως να ήταν υπάλληλοι της κυβέρνησης. Αυτό το προνόμιο καταγραφής επεκτάθηκε σε εκκλησίες, καθεδρικούς ναούς και ιερά προσκυνήματα το 1998, όταν η τότε κυβέρνηση, του συντηρητικού Λαϊκού κόμματος, εξάλειψε άρθρο νόμου που απέτρεπε καταγραφή σε καταλόγους ιδιοκτησίας των τόπων λατρείας.
"Στην επαρχία Ναβάρε, άνδρες με ράσα όργωσαν όλη την περιοχή. Εκατοντάδες ξωκλήσια, τεμένη, βασιλικές και ό,τι βρισκόταν εντός αυτών καταχωρήθηκε στο όνομά τους. Το ίδιο ίσχυσε και για οικιστικές μονάδες, αποθήκες, ακόμη και κοιμητήρια, χώρους στάθμευσης...", αναφέρει η εφημερίδα.
Η ίδια διαδικασία ακολουθείται σε όλη την Ισπανία. Πολλοί δήμαρχοι και κάτοικοι έχουν θορυβηθεί. "Κλοπή" και "λεηλασία" είναι όροι που χρησιμοποιούνται συχνά.
"Αντισυνταγματικό" είναι αυτό που έχουν να πουν νομικοί. Οι ιερωμένοι "δεν είναι δημόσιοι υπάλληλοι, ωστόσο δρουν ως να ήταν", ανέφερε στην εφημερίδα ο Αλεχάντρο Τόρες, καθηγητής Δημοσίου Δικαίου στο πανεπιστήμιο της Ναβάρε. Ο Τόρες επικαλείται απόφαση του συνταγματικού δικαστηρίου το 1993, που ανέφερε ότι "δεν μπορεί η Εκκλησία να συγχέεται με οιονδήποτε δημόσιο συνεταιρισμό".
Όμως, για να φτάσει μια τέτοια υπόθεση στο συνταγματικό δικαστήριο, πρέπει να προσφύγει δικαστής ή να ασκηθεί έφεση.
"Έχουν τον χρόνο και το χρήμα, εμείς όχι", είπε ο δήμαρχος του Γκαρισοέν, Χαβιέρ Ιλζάρμπε, που έχει καταφέρει να διασώσει μόνο το μικρό προσκύνημα Ελ Πιλάρ "Πήραν την εκκλησία της Ασουνθιόν, το σπίτι του ιερέα κι ένα χωράφι που το συνόδευε, τα χαλάσματα ενός ξωκλησιού. Συνειδητοποιήσαμε τι έκαναν πριν από ένα δυο χρόνια".
"Μνημειώδες σκάνδαλο". " Είναι μνημειώδες σκάνδαλο", τόνισε ο Χοσεμαρί Εσπάρσα, της ακτιβίστικης ομάδας της Ναβάρε, Εκιμένα, που δημιουργήθηκε το 2007 για την προστασία της περιφερειακής κληρονομιάς.
Επίσκοποι προσφεύγουν στα δικαστήρια, σε περιπτώσεις όπως του προσκυνήματος Ελ Πιλάρ. "Τους προτείναμε να ανήκει στο χωριό και να συνεχίσουν να κάνουν εκεί τις λειτουργίες. Μας είπαν, 'ξεχάστε το'. Ήθελαν την ιδιοκτησία, τελεία και παύλα. Και ούτε καν πληρώνουν φόρο περιουσίας", τόνισε ο Ιλζάρμπε.
Το τέμενος της Μουσκίλντα βρίσκεται μέσα σε ένα θαυμάσιο φυσικό τοπίο, μεγάλο μέρος του οποίου σφετερίστηκε η εκκλησία πριν από δέκα χρόνια, καταγράφοντας ως περιουσία της το σπίτι του ερημίτη. "Η καταχώρηση έγινε ήσυχα το 1998... Οι ντόπιοι δεν το έμαθαν παρά δέκα χρόνια αργότερα. Οι παλαιότεροι κάτοικοι δεν μπορούν να το πιστέψουν", λέει η δήμαρχος Μαρία Λουίσα Σάεζ Γκαρσία Φάλσες.
Ηθική και... κήρυγμα. "Είναι ανήθικο" ανέφερε ο Αλβάρο Καλντερόν, πιστός Ρωμαιοκαθολικός. Αυτήν την άποψη κατέθεσε και στο δικαστήριο για το Ελ Πιλάρ. Στη Λα Βέρα, επίσκοποι διεκδίκησαν 11 ναούς. Μαδριγάλ και Βαλβέρδε ζήτησαν εξηγήσεις, ενώ στην Πασαρόν συγκεντρώθηκαν υπογραφές διαμαρτυρίας -αλλά ήταν αρκετό ένα κήρυγμα για να καμφθεί η αντίσταση. Στη Ριμπάντουλα ιερείς έστειλαν επιστολή, απειλώντας χωρικούς πως δεν θα τελούσαν λειτουργίες.
Για "σκάνδαλο" μίλησε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ενωμένης Αριστεράς Γκάσπαρ Γιαμαζάρες, προαναγγέλλοντας σχετική επερώτηση. "Αλλά δεν είμαστε πολύ αισιόδοξοι, εφόσον όποτε ρωτάμε για οτιδήποτε αφορά την Εκκλησία, είτε χρειάζονται μήνες να απαντήσουν είτε δεν απαντούν".
Το email του επισκόπου. Σε email προς την “El Pais” ο επίσκοπος της Ναβάρε ανέφερε πως "η Εκκλησία δεν καταχωρεί τα κτίσματα για να τα σφετεριστεί, αλλά γιατί της ανήκουν" και μάλιστα, "αμύνεται" απέναντι σε τοπικές κυβερνήσεις που "θέλουν να τα σφετεριστούν... Τηρούμε τον νόμο του 1998".
Μέχρι να παρέμβουν δικαστές ή κυβερνητικοί, η μάχη με τον ισχυρό επίσκοπο δίνεται από τους δήμους και λίγους κατοίκους. Και κερδίζει ο επίσκοπος. Από το 1998 έχει καταχωρήσει ως περιουσία της επισκοπής 651 ενοριακούς ναούς, 191 τεμένη, εννέα βασιλικές, 42 κατοικίες και διαμερίσματα, 26 εμπορικούς χώρους, αποθήκες και χώρους στάθμευσης, δύο αίθρια, οχτώ κοιμητήρια, 107 κτήματα, χωράφια και κλήρους, 38 βοσκοτόπια και έλη, 12 αμπελώνες, δάση ελάτης και ελαιώνες...
"Αν ακολουθήσουμε τη λογική της Εκκλησίας ότι όλοι οι τόποι λατρείας τής ανήκουν, πώς εξηγούν την κατοχή τόπων που δεν είναι προορισμένοι για λατρεία;", ρωτά ο Εσπάρσα.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου