Πρόσθετα σκυροδέματος

Τα πρόσθετα του σκυροδέματος προστίθενται σ’ αυτό κατά τη φάση της ανάμειξης με σκοπό να επηρεάσουν τις ιδιότητες του νωπού ή σκληρυμένου σκυροδέματος με χημικό ή φυσικό τρόπο ανάλογα με τις ανάγκες που επιτάσσει η μελέτη ή οι συνθήκες του κάθε έργου. Ουσιαστικά τα πρόσθετα ή πρόσμικτα  σκυροδέματος τροποποιούν τη σχέση δομής-ιδιοτήτων του κανονικού σκυροδέματος αλλάζοντας το ρυθμό της ενυδάτωσης καθώς και τη φύση των προϊόντων αυτής.

Ειδικότερα τα πρόσθετα σκυροδέματος χρησιμοποιούνται για να:

• προσδώσουν στο σκυρόδεμα ιδιότητες σύμφωνα με τις απαιτήσεις των προδιαγραφών κάθε έργου (λόγος νερού / τσιμέντο, ελάχιστες αρχικές και τελικές αντοχές, διατήρηση εργασιμότητας), ακόμα και όταν τα επιμέρους συστατικά του δεν είναι καλής ποιότητας.
• βελτιώσουν συγκεκριμένα χαρακτηριστικά του νωπού σκυροδέματος, όπως εργασιμότητα, μείωση νερού για δεδομένες συνεκτικότητες, επιτάχυνση ή επιβράδυνση του χρόνου πήξης, μείωση ή επιβράδυνση της έκλυσης θερμότητας κατά τη διάρκεια ενυδάτωσης του τσιμέντου, τελική εμφάνιση, έλεγχο εξίδρωσης και διαχωρισμού, αντλησιμότητα, βελτιώνοντας έτσι τη συνολική ποιότητα και απόδοσή του.
• μειώσουν το κόστος των εργασιών σκυροδέτησης, μειώνοντας τις ποσότητες των επιμέρους συστατικών του σκυροδέματος, παρέχοντας ευκολία στη σκυροδέτηση και στο φινίρισμα και μειώνοντας το χρόνο ξεκαλουπώματος.
• βελτιώσουν τα χαρακτηριστικά του σκληρυμένου σκυροδέματος, όπως αύξηση πρώιμης και τελικής αντοχής, αύξηση του μέτρου ελαστικότητας, μειωμένη διαπερατότητα (και επομένως αυξημένη προστασία του οπλισμού έναντι διάβρωσης) και απορροφητικότητα, αυξημένη αντοχή σε απότριψη και αυξημένη πρόσφυση σκυροδέματος στον οπλισμό.
• Ελεγχθεί η διόγκωση που προκαλείται από την αντίδραση των αλκαλίων με ορισμένα αδρανή.
• καταστεί το σκυρόδεμα αντλήσιμο, χωρίς ειδικές τροποποιήσεις στη σύνθεση.

Τα είδη των προσθέτων σκυροδέματος είναι:

-Μειωτές νερού/πλαστικοποιητές

-Μειωτές νερού ευρέως φάσματος/υπερρευστοποιητές

-Πρόσθετα διατήρησης νερού

-Αερακτικά

-Επιταχυντές σκλήρυνσης

-Επιταχυντές πήξης

-Επιβραδυντές

-Υδαταπωθητικά

-Επιβραδυντές/μειωτές νερού/πλαστικοποιητές

-Επιβραδυντές/μειωτές νερού ευρέως φάσματος/υπερρευστοποιητές

-Επιταχυντές/μειωτές νερού/ρευστοποιητές

Ειδικότερα τα πρόσθετα σκυροδέματος χρησιμοποιούνται για να προσδώσουν στο σκυρόδεμα ιδιότητες:

Μειωτής νερού: Καθιστά δυνατή τη μείωση του περιεχόμενου νερού σε ένα μίγμα χωρίς επίδραση στη συνεκτικότητά του, ή αυξάνει το εργάσιμό του χωρίς αλλαγή του περιεχόμενου νερού, ή επιτυγχάνει και τα δύο αποτελέσματα.

Υπερρευστοποιητής: Καθιστά δυνατή τη σημαντική μείωση του περιεχόμενου νερού σε ένα διαδεδομένο μίγμα σκυροδέματος, χωρίς επίδραση στη συνεκτικότητά του ή αυξάνει σημαντικά το εργάσιμό του χωρίς αλλαγή του περιεχόμενου νερού, ή επιτυγχάνει και τα δύο αποτελέσματα.

Ρυθμιστής Ιξώδους: Μειώνει το νερό απόμιξης που προκύπτει λόγω εξίδρωσης στο νωπό σκυρόδεμα.

Αερακτικό: Εισάγει συγκεκριμένη ποσότητα αέρα στο μίγμα με τη μορφή μικρών και ομοιόμορφα κατανεμημένων φυσαλίδων αέρα κατά τη φάση ανάμιξης και οι οποίες παραμένουν στη σκληρυμένη μάζα σκυροδέματος.

Επιταχυντής σκλήρυνσης: Επιταχύνει τις πρώιμες αντοχές με ή χωρίς επίδραση στη χρόνο πήξης.

Επιταχυντής πήξης: Μειώνει το χρόνο που απαιτείται για την αρχική πήξη, αυξάνοντας τις πρώιμες αντοχές.

Επιβραδυντής: Επιβραδύνει το χρόνο για την αρχική πήξη και επιμηκύνει την εργασιμότητα.

Στεγανωτικό μάζας: Μειώνει την απορρόφηση νερού από τους τριχοειδείς πόρους του σκληρυμένου σκυροδέματος.

Επιβραδυντής/μειωτής νερού: Έχει τις συνδυαστικές ιδιότητες ενός μειωτή νερού (κύρια ιδιότητα) και ενός επιβραδυντή (επιπλέον ιδιότητα).

Επιβραδυντής/υπερρευστοποιητής: Έχει τις συνδυαστικές ιδιότητες ενός υπερρευστοποιητή (κύρια ιδιότητα) και  ενός επιβραδυντή (επιπλέον ιδιότητα).

Επιταχυντής πήξης/μειωτής νερού: Έχει τις συνδυαστικές ιδιότητες ενός μειωτή νερού (κύρια ιδιότητα) και ενός επιταχυντή πήξης (επιπλέον ιδιότητα).

Χρήση επιλογή και έλεγχος του πρόσθετου

Η επιλογή του πρόσθετου θα πρέπει να γίνεται με βάση τις ειδικές απαιτήσεις του έργου και η προμήθειά του θα πρέπει να γίνεται από πιστοποιημένες εταιρείες. Το πρόσθετο που θα χρησιμοποιηθεί θα πρέπει να είναι συμβατό με αυτό που χρησιμοποιείται κατά την παρασκευή του σκυροδέματος. Επίσης θα πρέπει να φέρει πιστοποιητικό συμμόρφωσης βάση Ελληνικού προτύπου ή σήμανση CE κατά ΕΛΟΤ ΕΝ934-2.

Η σύγχρονη κουζίνα

Η κουζίνα είναι ίσως το σημαντικότερο δωμάτιο λειτουργίας στο σύγχρονο σπίτι. Εκτός από χώρος αποθήκευσης και παρασκευής φαγητού είναι και χώρος συγκέντρωσης της οικογένειας. Είναι λοιπόν απαραίτητο η λειτουργικότητα, η αισθητική και η οργάνωση να αποτελούν βασικά κριτήρια για τη σχεδίαση καθώς και την επιλογή των υλικών και των χρωμάτων του νευραλγικού αυτού χώρου.

Επιμέρους στοιχεία της κουζίνας

Τα κύρια στοιχεία του χώρου της κουζίνας είναι ο ελεύθερος χώρος, τα έπιπλα και οι συσκευές. Ο ελεύθερος χώρος μας δίνει τη δυνατότητα της πρόσβασης και της κίνησης μέσα στην κουζίνα καθώς και της τοποθέτησης κινητών επίπλων (πχ τραπέζι, καρέκλες κτλ) για την εξυπηρέτηση συγκεκριμένων αναγκών. Όσο μεγαλύτερος είναι ο ελεύθερος χώρος τόσο περισσότερο λειτουργική είναι η κουζίνα, αλλά και η αισθητικά βελτιστοποιείται.

Τα έπιπλα της κουζίνας είναι ίσως το βασικότερο κομμάτι, αφού χρησιμοποιούνται για τις κυρίαρχες εργασίες στο χώρο αυτό, όπως αποθήκευση τροφίμων, σκευών μαγειρέματος και σερβιρίσματος, θέσεις συσκευών και χώρους εργασίας. Η σωστή διάταξη και η βελτιστοποίηση του διαθέσιμου χώρου μπορεί να δώσει ένα λειτουργικό αποτέλεσμα ικανό να καλύπτει στο έπακρο τις ανάγκες.

Τέλος οι συσκευές είναι απαραίτητες για τη λειτουργία και την εξυπηρέτηση του σκοπού της κουζίνας. Εντοιχισμένες ή ελεύθερες θα πρέπει να επιλέγονται ώστε να καλύψουν τις ανάγκες μας.

Διάταξη επίπλων κουζίνας

Εξετάζοντας το βασικότερο κομμάτι, αυτό των επίπλων της κουζίνας, διαπιστώνουμε ότι είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με διάφορους παράγοντες όπως πχ το σχήμα και το μέγεθος του χώρου της κουζίνας, το αν είναι ξεχωριστό δωμάτιο ή ενιαίος χώρος με το σαλόνι ή το καθιστικό. Ανάλογα λοιπόν με το διαθέσιμο σχήμα και μέγεθος χώρου τα έπιπλα της κουζίνας δύναται να διαταχθούν ως εξής

• Σε σχήμα Π

Όπου η ανάπτυξη γίνεται στις τρεις πλευρές του χώρου συνεχόμενα

• Σε σχήμα Γ

Όπου η ανάπτυξη γίνεται σε δύο διαδοχικές πλευρές του χώρου

• Παράλληλα

Όπου η ανάπτυξη γίνεται σε δύο απέναντι πλευρές

• Σε μία πλευρά

Καμία από τις παραπάνω πιθανές διατάξεις δεν αποκλείει την ύπαρξη νησίδας η οποία απαιτεί όμως αρκετά μεγάλο χώρο. Η τοποθέτηση στη νησίδα του νεροχύτη ή των εστιών σίγουρα αισθητικά υπερτερεί, αλλά και λειτουργικά συνεισφέρει καθώς μειώνει την απόσταση μεταξύ των καίριων σημείων δημιουργώντας ένα εργονομικό τρίγωνο. Σημειώνεται εδώ πως εργονομικό τρίγωνο δημιουργείται από τις πλευρές που συνδέουν τα καίρια σημεία και αυτά είναι ο νεροχύτης, το ψυγείο και η συσκευή της κουζίνας.

Υλικά

Υπάρχει μια πολύ μεγάλη ποικιλία υλικών και συνδυασμών αυτών που μπορούν να δώσουν ένα άρτιο αισθητικά, λειτουργικά αλλά και από άποψης ανθεκτικότητας αποτέλεσμα. Κύριο υλικό κατασκευής των επίπλων της κουζίνας είναι το ξύλο το οποίο απαντάται σε διάφορές μορφές. Έτσι είτε μασίφ είτε συνθετικό επενδεδυμένο με πολυμερικό υλικό (μελαμίνη, βακελίτης) είτε με ειδική βαφή (λάκα) μπορεί να συνδυαστεί με φύλα ανοξείδωτου χάλυβα, μάρμαρο, corian, γρανίτη ή κρύσταλλο δίνοντας συνδυασμούς που θα ικανοποιήσουν κάθε γούστο.

Επιμέρους στοιχεία

Τα επιμέρους στοιχεία των επίπλων της κουζίνας έχουν σχήμα και λειτουργία ανάλογα με το σκοπό που εξυπηρετούν. Απαραίτητα τα ντουλάπια, χαμηλά και κρεμαστά (ψηλά), τα οποία είναι οι κύριοι αποθηκευτικοί χώροι καθώς επίσης και οι συρταριέρες, ρηχές ή βαθιές, η τροφοθήκη για την αποθήκευση των τροφίμων και βέβαια ο πάγκος ο οποίος είναι σημαντικότατος για τις εργασίες και την εύρυθμη λειτουργία της κουζίνας. Συστήματα που εκμεταλλεύονται πλήρως το ‘νεκρό’ χώρο της γωνίας, που σχεδόν πάντα υπάρχει, καθώς και πληθώρα μηχανισμών που προσαρμόζονται στις συρταριέρες και τα ντουλάπια καθιστούν άνετη τη χρήση κάθε κινητού σημείου των επίπλων της κουζίνας. Τέτοιου είδους μηχανισμοί αυξάνουν βέβαια το κόστος όμως αποζημιώνουν με την ευκολία και τη χρηστικότητα που παρέχουν.

Ο πάγκος

Ειδικά για τον πάγκο της κουζίνας υπάρχει πλεόνασμα λύσεων και υλικών που μπορούν να χρησιμοποιηθούν και να δώσουν αισθητική και λειτουργική διαφοροποίηση. Οι βακελιτικοί πάγκοι υπόκεινται σε τέτοια βιομηχανική επεξεργασία, ικανή να προσδώσει άρτιο φινίρισμα και αντίσταση στη φθορά από την υγρασία και το χρόνο. Οι λάτρεις του πιο κλασικού πιθανώς να προτιμήσουν μέσα από μια γκάμα πιο φυσικών υλικών, όπως είναι το μάρμαρο και ο γρανίτης.

Λύσεις αυξημένου κόστους βέβαια, με ιδιαίτερη αισθητική όμως, οι οποίες με σωστό χρωματικό συνδυασμό υπόσχονται να συγκεντρώσουν τα βλέμματα καθώς δύσκολα περνούν απαρατήρητες.

Ένα άλλο αξιόμαχο υλικό κατασκευής πάγκων με μεγάλες δυνατότητες μορφοποίησης είναι το corian. Υλικό του οποίου η σύσταση (75% φυσικό ορυκτό υλικό με κύρια παρουσία του υδρίτη του αλουμινίου που προέρχεται από το βωξίτη και 25% ακριλικές ρητίνες) επιβραδύνει την ανάπτυξη μικροοργανισμών, όπως βακτήρια και μύκητες, ενώ παράλληλα είναι φιλικό προς το περιβάλλον αφού δεν περιέχει τοξικές ουσίες και ανακυκλώνεται. Η τιμή του είναι αρκετά υψηλή όχι όμως απαγορευτική.

Συσκευές

Αν τα έπιπλα μπορούν να χαρακτηριστούν ως το σώμα της κουζίνας τότε σίγουρα οι συσκευές αποτελούν την καρδιά της. Απολύτως απαραίτητα θεωρούνται ο ψυγειοκαταψύκτης, ο φούρνος με τις εστίες, ο αποροφητήρας ενώ σχεδόν απολύτως απαραίτητο στις μέρες μας θεωρείται και το πλυντήριο πιάτων. Η επιλογή των συσκευών πρέπει να γίνεται με γνώμονα τις πραγματικές μας ανάγκες και ανάλογα με την οικονομική μας δυνατότητα. Η εντοίχιση των συσκευών είναι μια δυνατότητα που βρίσκει πολλούς οπαδούς κυρίως λόγω της αισθητικής αφού οι συσκευές γίνονται κομμάτι των επίπλων της κουζίνας. Η κατηγορία ‘λευκές συσκευές’ είναι σίγουρο ότι δεν απεικονίζει την ευρεία χρωματική γκάμα που είναι διαθέσιμη.

Υλικά επικάλυψης τοίχων κουζίνας - χρώματα

Το κομμάτι του τοίχου μεταξύ του πάγκου της κουζίνας και των ‘κρεμαστών’ ντουλαπιών σχεδόν ποτέ δεν μένει ακάλυπτο και αυτό γιατί ο πάγκος της κουζίνας είναι πάγκος εργασίας με αποτέλεσμα να απαιτείται επικάλυψη με υλικά τα οποία δεν λερώνουν εύκολα και μπορούν να καθαρίζονται. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιούνται πλακίδια τα οποία κολλιούνται στον τοίχο. Τα πλακίδια αυτά μπορεί να είναι κεραμικά ή ακόμα και γυάλινα. Πρέπει να δίνεται μεγάλη προσοχή στο χρώμα το υλικό και το σχέδιο των πλακιδίων αυτών καθώς αναδεικνύουν τα έπιπλα και γενικά όλο το χώρο της κουζίνας. Ιδιαίτερη προσοχή πρέπει να δοθεί και στους χρωματισμούς των υπολοίπων τοίχων της κουζίνας, οι οποίοι πρέπει να συνδυάζονται αρμονικά με τα υπόλοιπα χρώματα των επίπλων, έτσι ώστε το αποτέλεσμα να προσδίδει το χαρακτήρα του ενιαίου.

Φωτισμός

Μεγάλη σημασίας τέλος είναι ο σωστός φωτισμός του χώρου της κουζίνας έτσι ώστε να επιτρέπει απρόσκοπτα κάθε εργασία. Καθώς εύστοχα χαρακτηρίζεται από πολλούς ο χώρος αυτός ως εργαστήριο θα πρέπει και ο φωτισμός του να είναι εργονομικός. Καταρχήν θα πρέπει να φωτίσουμε νευραλγικά σημεία όπως είναι αυτό των εστιών, το οποίο επιτυγχάνεται από το φως του αποροφητήρα, ούτως ώστε να παρακολουθούμε τα στάδια του μαγειρέματος.

Μέριμνα θα πρέπει να ληφθεί και για τους πάγκους εργασίας οι οποίοι συνήθως φωτίζονται από κρυφό φωτισμό στη βάση των κρεμαστών ντουλαπιών. Δεν πρέπει τέλος να ξεχνάμε και το γενικό φωτισμό του χώρου ο οποίος μπορεί να προκύψει είτε με μορφή spot οροφής, είτε διάχυτος με κάποιο κρεμαστό φωτιστικό. Ιδανικό είναι να υπάρχει δυνατότητα αυξομείωσης της έντασης με κάποιο ροοστάτη ‘dimmer’.

Θερμομόνωση

Σημαντικό κομμάτι κατά τη διάρκεια της δόμησης αποτελεί η εφαρμογή της μελέτης θερμομόνωσης στα φέροντα και μη στοιχεία της κατασκευής. Κατασκευαστικά επιτυγχάνεται με την τοποθέτηση θερμομονωτικών υλικών. Τέτοια υλικά διακρίνονται σε τρεις βασικές κατηγορίες:

1) Εξηλασμένη πολυστερίνη

2) Διογκωμένη πολυστερίνη

3) Ινώδη υλικά (πετροβάμβακας – υαλοβάμβακας)

Καθώς παραδοσιακά ο συμβατικός τρόπος δόμησης στη χώρα μας είναι με μπετό και οπτόπλινθους, η θερμομόνωση επιτυγχάνεται κυρίως με εξηλασμένη πολυστερίνη. Στην ξηρά δόμηση πιο διαδεδομένα υλικά για τη θερμομόνωση είναι τα ινώδη.

1) Εξηλασμένη πολυστερίνη

Η εξηλασμένη πολυστερίνη (XPS - Extruded polystyrene) είναι ελαφρύ, θερμομονωτικό υλικό με βάση την πολυστερίνη. Παράγεται σε πλάκες με την μέθοδο της εξέλασης και έχει μονωτικές ιδιότητες λόγω παγίδευσης αερίου σε κλειστές κυψελίδες. Ένα κύριο χαρακτηριστικό της είναι οι κλειστοί πόροι και η έλλειψη απορρόφησης νερού, κάτι που κάνει την εξηλασμένη πολυστερίνη κατάλληλη για εφαρμογές σε υψηλή υγρασία. Η παραγωγή της εξηλασμένης πολυστερίνης γίνεται με εξέλαση, κατά τη διάρκεια της οποίας γίνεται πολυμερισμός της θερμοπλαστικής πολυστερίνης.

Σημαντικό μέρος του προϊόντος αποτελεί προωθητικό αέριο με χαμηλό συντελεστή θερμικής αγωγιμότητας, το οποίο προσφέρει και επιβραδυντική επίδραση στη φωτιά. Το αέριο αυτό είναι ο χλωροφθοράνθρακας HCFC 142b. Τα σημεία που έχει εφαρμογή η εξηλασμένη πολυστερίνη στην κατασκευή είναι στο φέροντα οργανισμό (οπλισμένο σκυρόδεμα), στους μπατικούς τοίχους (διπλή τοιχοποιία, στο εσωτερικό της οποίας τοποθετούνται τα φύλλα) και στα δώματα-ταράτσες. Κατά την τοποθέτηση απαιτείται προσοχή, ώστε να μην υπάρχουν κενά, με αποτέλεσμα τη δημιουργία θερμογεφυρών.

2) Διογκωμένη πολυστερίνη

H Διογκωμένη πολυστερίνη (EPS - Expanded  polystyrene), γνωστή στην Ελλάδα και σαν φελιζόλ, είναι ένα ελαφρύ, θερμομονωτικό υλικό το οποίο χρησιμοποιείται στην οικοδομή και σε άλλες εφαρμογές. Παράγεται από κόκκους πολυστυρολίου, οι οποίοι είναι θερμοπλαστικοί. Με τη διόγκωσή τους, οι κόκκοι μεγαλώνουν και γίνονται σφαιρίδια, τα οποία διογκώνονται περισσότερο και κολλούν μεταξύ τους. Η διογκωμένη πολυστερίνη παράγεται σε μεγάλα μπλοκ, τα οποία κόβονται σε πλάκες. Το προωθητικό αέριο στη διογκωμένη πολυστερίνη είναι το πεντάνιο.

Εκτός από εφαρμογές στην οικοδομική, η διογκωμένη πολυστερίνη χρησιμοποιείται και για παραγωγή προτύπων (καλουπιών) για χύτευση περίπλοκων σχημάτων, αλλά και ως υλικό συσκευασίας. Η βασική διαφορά μεταξύ της εξηλασμένης και της διογκωμένης πολυστερίνης είναι ότι η μεν πρώτη, παραγόμενη με τη διαδικασία της εξέλασης είναι υλικό κλειστής κυψελωτής δομής. Το αποτέλεσμα του τρόπου παρασκευής της την καθιστά σχεδόν αδιαπέραστη από υγρασία. Σε αντίθεση με αυτήν, η διογκωμένη πολυστερίνη παρασκευάζεται διογκούμενη με αέρα και στη συνέχεια πρεσάρεται με ατμό. Τα δημιουργούμενα κενά προσδίδουν θερμομονωτικές ιδιότητες, όμως η απορρόφηση υγρασίας είναι σχετικά εύκολη. Η υγρασία γενικότερα μειώνει τη θερμομονωτική ικανότητα των υλικών.

3) Ινώδη υλικά

Ινώδη υλικά καλούνται αυτά τα οποία προέρχονται από επεξεργασία εξώθησης υλικού, όπως πυριτικό γυαλί και ύφανση των παραγώγων αυτής της διαδικασίας (π.χ. υαλοβάμβακας) ή τήξης πέτρας σε κάμινους και παραγωγή ινών  από αυτή τη διαδικασία (π.χ. υαλοβάμβακας).

Ο υαλοβάμβακας είναι μονωτικό υλικό που αποτελείται από πολύ λεπτές ίνες γυαλιού. Χρησιμοποιείται ως ενισχυτικό υλικό για πολλά πολυμερή προϊόντα, δημιουργώντας σύνθετα υλικά γνωστά ως «πολυμερή ενισχυμένα με ίνες» (fiber-reinforced polymers FRP) ή «πλαστικά ενισχυμένα με γυαλί» (glass-reinforced plastic GRP). Οι ίνες του υαλοβάμβακα διαμορφώνονται όταν λεπτές λωρίδες πυριτικού (ή άλλης σύστασης) γυαλιού εξωθούνται παράγοντας πολλές ίνες με μικρή διάμετρο κατάλληλες για ύφανση.

Το γυαλί, ακόμη και ως ίνα, είναι άμορφο στερεό (χωρίς κρυσταλλική δομή). Οι ιδιότητες της δομής του γυαλιού όταν αυτό μαλακώνει και έχει αρχίσει να λιώνει είναι παρόμοιες με τις ιδιότητές του όταν γνέθεται σε ίνες.

Πετροβάμβακας ονομάζεται ένα ινώδες μονωτικό υλικό το οποίο χρησιμοποιείται στις οικοδομές αλλά και σε τεχνικές εφαρμογές. Ο πετροβάμβακας αποτελείται από ίνες οξειδίου πυριτίου - αλουμινίου και έχει θερμομονωτικές και ηχομονωτικές ιδιότητες. Είναι άκαυστος και παράγεται με τήξη πετρωμάτων στους 1550-1600 °C. Με τη βοήθεια ειδικών διατάξεων παίρνει τη μορφή ινών με διάμετρο 6-20 μm.

Η κυριότερη χρήση του πετροβάμβακα είναι σαν μονωτικό υλικό στις οικοδομές, αλλά χρησιμοποιείται και σε βιομηχανικές εφαρμογές, ιδιαίτερα σε σχετικά υψηλές θερμοκρασίες μέχρι 1000 °C. Οι πετροβάμβακες δεν ελκύουν τα τρωκτικά. Αφήνουν την υγρασία να περάσει μέσα τους (στεγνώνουν εύκολα) και δεν αναπτύσσουν μούχλα, εκτός αν παραμείνουν σε υγρό περιβάλλον. Υπάρχει μια ποικιλία προϊόντων πετροβάμβακα σε ρολά -«παπλώματα»- (μαλακά προϊόντα) και πλάκες (μορφοποιημένα, σκληρότερα προϊόντα) σε διάφορες διαστάσεις και με διαφορετική πυκνότητα, κατάλληλα για διαφορετικές εφαρμογές.

Ανάλογα με τις ανάγκες, ο πετροβάμβακας μπορεί να παραχθεί είτε ως έχει, είτε με επικάλυψη με διάφορα υλικά όπως φύλλο αλουμινίου, ασφαλτικό υλικό ή υαλούφασμα. Για να μπορεί να εφαρμοστεί σε συγκεκριμένες θέσεις, χρησιμοποιούνται και ειδικά προϊόντα με ενσωματωμένο γαλβανισμένο πλέγμα. Ο πετροβάμβακας παράγεται σε καμίνους με τήξη πέτρας σε μια θερμοκρασία περίπου 1600 °C. Από την τηγμένη πέτρα παράγονται οι ίνες είτε με εμφύσηση αέρα ή ατμού, είτε με νεώτερες τεχνολογίες με περιστρεφόμενες διατάξεις υψηλής ταχύτητας που δημιουργούν φυγοκεντρικές δυνάμεις, μια μέθοδος παρόμοια με αυτή που χρησιμοποιείται για την παραγωγή νημάτων ζάχαρης στο μαλλί της γριάς, αλλά προσαρμοσμένη στις ιδιαίτερα ψηλότερες θερμοκρασίες της παραγωγής των υλικών αυτών. Το τελικό προϊόν είναι μια μάζα από λεπτές, πλεγμένες ίνες με τυπική διάμετρο από 6 έως 10 μm (μικρόμετρα). Μέρος της παραγωγικής διαδικασίας είναι και η επικάλυψη των ινών με ένα συνδετικό υλικό το οποίο αφενός μειώνει την παραγωγή σκόνης και αφετέρου δίνει μηχανικές ιδιότητες στον πετροβάμβακα.

Στον παρακάτω πίνακα παρατίθενται οι κυριότερες ιδιότητες των παραπάνω υλικών θερμομόνωσης

Υλικά	Πυκνότητα ρ [kg/m3]	Συντελεστής αγωγιμότητας λ [W/m2K]	Ωφέλιμη διάρκεια ζωής [έτη]	Χρήση
Διογκωμένη Πολυστερίνη	15 - 30	0,4	50	Τοίχοι, στέγες, δάπεδα, τοιχεία
Εξηλασμένη πολυστερίνη	25 - 35	0,28 – 0,32	50	Τοίχοι, στέγες, δάπεδα, τοιχεία,
Υαλοβάμβακας	18 - 40	0,35 – 0,5	30 – 50	Τοίχοι, στέγες, δάπεδα, τοιχεία, για θερμομόνωση - ηχομόνωση
Πετροβάμβακας	30 - 150	0,35 – 0,5	30 – 50	Τοίχοι, στέγες, δάπεδα, τοιχεία, βιομηχανικές εγκαταστάσεις θερμομόνωση - ηχομόνωση