Σύμφωνα με το διάταγμα, το οποίο δημοσιεύθηκε στην Εφημερίδα της Κυβέρνησης στις 27 Αυγούστου, ιδρύματα μειονοτήτων μπορούν να αξιωθούν περιουσιακά στοιχεία -- συμπεριλαμβανομένων κοιμητηρίων, πηγών, σχολείων, νοσοκομείων και ορφανοτροφείων -- που έχουν δηλωθεί από το 1936. Τα ακίνητα που έχουν πωληθεί ξανά σε τρίτους θα αποζημιωθούν χρηματικά και αυτά, αφού πρώτα καθοριστεί η τρέχουσα αξία τους από το υπουργείο Οικονομικών.
"Όπως όλοι, γνωρίζουμε επίσης τις αδικίες που έχουν βιώσει διαφορετικές θρησκευτικές ομάδες λόγω των διαφορών τους", ανέφερε ο Πρωθυπουργός Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν κατά τη διάρκεια δείπνου στο οποίο παρευρέθηκε με εκπροσώπους Χριστιανικών και Εβραϊκών ιδρυμάτων.
Για να ανακτήσουν τις περιουσίες τους, τα ιδρύματα μειονοτήτων πρέπει να υποβάλουν αίτηση στις Τουρκικές Αρχές εντός ενός έτους. Κάθε αίτηση θα πρέπει να εγκρίνεται από το κοινοβούλιο, ενώ στη συνέχεια το περιουσιακό στοιχείο θα δηλώνεται στο όνομα του ιδρύματος από το γραφείο καταχώρησης.
Η Συνθήκη της Λοζάνης ορίζει ως μειονότητες την Ελληνορθόδοξη, την Αρμένικη και την Εβραϊκή κοινότητα.
Ο Νόμος περί Ιδρυμάτων της Τουρκίας, ο οποίος υιοθετήθηκε το 1936, όριζε πως όλα τα ιδρύματα θα πρέπει να υποβάλουν δήλωση περιουσιακών στοιχείων συμπεριλαμβανομένων όλων των ακινήτων και άλλων περιουσιακών στοιχείων που κατέχουν, ενώ το 1974, ξεχωριστή απόφαση του Ακυρωτικού Δικαστηρίου απαγόρευσε σε μειονοτικές ομάδες να αγοράζουν και να δηλώνουν οποιοδήποτε νέο περιουσιακό στοιχείο.
Το 2008, το κοινοβούλιο τροποποίησε το Νόμο περί Ιδρυμάτων, επεκτείνοντας τα δικαιώματα μειονοτικών θρησκευτικών ομάδων για απόκτηση νέων περιουσιακών στοιχείων και ανάκτηση των κατασχεμένων περιουσιακών στοιχείων τους. Ωστόσο, "αν και οι τροποποιήσεις του 2008 επέτρεπαν επιστροφή κάποιων περιουσιακών στοιχείων, συνέχισαν να υπάρχουν περιορισμοί και το ζήτημα των περιουσιακών στοιχείων που έχουν πωληθεί σε τρίτους παρέμεινε άλυτο", αναφέρει ο Καθηγητής Αρμαγκάν Τσακίρ του Πανεπιστημίου Μαρμαρά.
Ο Αρμένιος-Τούρκος δημοσιογράφος και Διευθυντής του Προγράμματος Εκδημοκρατισμού του Τουρκικού Ιδρύματος Οικονομικών και Κοινωνικών Σπουδών (TESEV), Ετιέν Ματσουπιάν, αναφέρει πως είναι σημαντικός ο χρόνος έκδοσης του συγκεκριμένου διατάγματος.
"Αρχικά, η κυβέρνηση πήρε την απόφαση αυτή πριν τις προσεχείς συζητήσεις για το νέο σύνταγμα, που σημαίνει πως δεν επιθυμεί να αφήσει αυτό το ευαίσθητο ζήτημα να επιλυθεί εντός της συνταγματικής δομής", εξήγησε.
Ο Ερντογάν έχει δηλώσει πως επιθυμεί σύνταγμα "χωρίς δημοκρατικές ντροπές του παρελθόντος: όχι εκλεκτικό αλλά περιεκτικό, όχι αποξενωτικό αλλά ενστερνιζόμενο, χωρίς να κάνει διακρίσεις, αλλά να ενοποιεί, και να μην είναι καταπιεστικό αλλά απελευθερωτικό".
Σύμφωνα με τον Ματσουπιάν, το κυβερνών ΑΚΡ επιθυμεί να έχει έλεγχο των πολιτών σε ό,τι αφορά στη δομή του κράτους και την ιδεολογία του, το οποίο φάνηκε πολύ πρόσφατα με τις αλλαγές στις σχέσεις πολιτών-στρατού.
"Πιστεύω πως η απόφαση αυτή ήταν επίσης πρόβουλη κίνηση που εξυπηρετεί έναν άλλο σκοπό: τις προσπάθειες της κυβέρνησης του ΑΚΡ να ορίσει εκ νέου την 'Τουρκική ιθαγένεια' με πιο ελεύθερους, αστικούς και σύγχρονους όρους -- η οποία παρερμηνεύεται από κάποιους ως νεο-Οθωμανισμός", αναφέρει ο Τσακίρ.
Όπως τονίζει ο Αϊχάν Ακτάρ του Πανεπιστημίου Bilgi, "Η πρώιμη Ρεπουμπλικανική περίοδος της σύγχρονης Τουρκίας έδειξε μια κρατική πολιτική η οποία ήθελε από τους μη Μουσουλμάνους να εγκαταλείψουν την Τουρκία και, εάν ήταν δυνατό, να αφήσουν τα περιουσιακά στοιχεία και τα αγαθά τους πίσω". Συνεπώς, το νέο διάταγμα έρχεται τη στιγμή που το κράτος ορίζει εκ νέου τη σχέση του με τις θρησκευτικές μειονοτικές ομάδες.
Σύμφωνα με την Έκθεση Προόδου 2010 για την Τουρκία, την οποία προετοίμασε η Ευρωπαϊκή Επιτροπή, η ΕΕ απαιτεί από το νομικό πλαίσιο της Τουρκίας να επιλύει υποθέσεις περιουσιακών στοιχείων που κατασχέθηκαν και πωλήθηκαν σε τρίτους, τονίζοντας την ανάγκη για εξασφάλιση πλήρους σεβασμού των δικαιωμάτων ιδιοκτησίας όλων των μη Μουσουλμανικών θρησκευτικών κοινοτήτων.Ο χρόνος της κίνησης αυτής δείχνει επίσης την αποφασιστικότητα της κυβέρνησης να ικανοποιήσει αιτήματα της ΕΕ, του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (ECHR) και της Γερουσίας των ΗΠΑ, τα οποία πιέζουν τη χώρα προς αυτή την κατεύθυνση εδώ και δεκαετίες.
Εάν η κυβέρνηση δεν είχε καταπιαστεί με το ζήτημα των περιουσιακών στοιχείων των μειονοτήτων τη δεδομένη στιγμή, αναφέρει ο Ακτάρ, θα βρισκόταν ευάλωτη σε σημαντικές αποζημιώσεις σε υποθέσεις που θα εκδικάζονταν στο ECHR.
setimes.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου