Ίσως το μόνο ανταποδοτικό μέτρο των πολλών τελευταίων χρόνων είναι η ρύθμιση των αυθαιρέτων κτισμάτων και η εξαίρεσή τους από την κατεδάφιση. Νομιμοποιήθηκε κάθε εμπράγματη δικαιοπραξία που θα μπορούσε να λάβει χώρα σε αυτά, σα να ήταν ακίνητα νόμιμα υφιστάμενα, έναντι τιμήματος γενικά δίκαιου και σίγουρα πάντως μικρότερου της προστιθέμενης σε αυτά αξίας, λαμβάνοντας υπόψη ακόμα και την υπάρχουσα συγκυρία της διαρκούς απαξίωσης της ακίνητης περιουσίας. Ταυτόχρονα η στέρηση δυνατότητας άσκησης δικαιοπραξίας για κάθε ακίνητο που δε συνοδεύεται από βεβαίωση μη ύπαρξης αυθαιρεσιών θα μπορούσε ίσως να λειτουργήσει ανασταλτικά στην επέκταση και διαιώνιση της αυθαίρετης δόμησης στο μέλλον. Το τελευταίο δε ταυτόχρονα με την ύπαρξη και το κυριότερο τη σωστή και απρόσκοπτη λειτουργιά της ειδικής υπηρεσίας κατεδαφίσεων δρα σίγουρα ενθαρρυντικά προς αυτή την κατεύθυνση.
Καλών συνέχεια και η επιτάχυνση της κτηματογράφησης μέσω των προαπαιτούμενων εξαρτημένων τοπογραφικών για τις εκτός σχεδίου αυθαίρετες κατασκευές, καθώς επίσης και η δέσμευση ότι πρέπει να ολοκληρωθεί εντός 10 ετών ο πολεοδομικός σχεδιασμός με την έγκριση ή αναθεώρηση ΓΠΣ και ΣΧΟΟΑΠ ή άλλου τύπου σχεδιασμό και την αναθεώρηση των εγκεκριμένων σχεδίων πόλης, όπου απαιτείται, σε όλους τους δήμους στους οποίους δηλώνονται αυθαίρετες κατασκευές και χρήσεις. Μένει λοιπόν να δούμε αν και κατά πόσον το όλο σύστημα θα εναρμονιστεί – λειτουργήσει μέσα στην ελληνική πραγματικότητα. Άλλωστε η αλλαγή νοοτροπίας και η τιθάσευση στην εφαρμογή των νόμων είναι το ζητούμενο σε αυτήν τη χώρα που γενικά παλινωδεί, αδυνατεί να προσαρμοστεί στην νέα οικονομική πραγματικότητα φλερτάροντας συνεχώς με το χειρότερο σενάριο.
Το πώς περάσαμε και τι ακριβώς μεσολάβησε από το ‘’πωλούνται οικόπεδα με φως νερό τηλέφωνο’’ στο νόμο περί αυθαιρέτων κατασκευών είναι σίγουρα αντικείμενο που παρουσιάζει ενδιαφέρον. Το πώς δομήθηκαν και συνεχίζουν να δομούνται ακόμα και μετά τη δημοσίευση του νόμου, ολόκληρες περιοχές εκτός σχεδίου, το πως σε μια νύχτα ξεπηδούσαν σαν τα μανιτάρια οικοδομήματα σε οποιοδήποτε σημείο, ασχέτου πολεοδομικού καθεστώτος, καθώς και το πώς αυτά κατάφερναν να συνδεθούν με δίκτυα κοινής ωφελείας είναι σίγουρα άξιο αναφοράς και διερεύνησης.
Το ποσό του μαύρου χρήματος που διακινήθηκε όχι μόνο για την κατασκευή αλλά και για την απροβλημάτιστη υλοποίησή της, σίγουρα ανέρχεται σε μετρήσιμο και αξιοσέβαστο ποσοστό του πληγωμένου κατά τα άλλα ΑΕΠ της χώρας. Είναι σίγουρο πάντως ότι κομμάτι του μαύρου αυτού χρήματος σίγουρα κατέληξε στις τσέπες πολλών δημοσίων λειτουργών και βέβαια το μαχαίρι της δικαιοσύνης ουδέποτε έφτασε στο κόκκαλο τους. Ούτε καν ξώφαλτσα δεν πέρασε.
Άμοιροι ευθυνών βέβαια δεν είναι σε καμία περίπτωση και οι ιδιοκτήτες των αυθαίρετων κτισμάτων οι οποίοι γλιτώνοντας κόστος γης, αλλά ταυτόχρονα μη καταβάλλοντας και νόμιμες εισφορές στο κράτος για έκδοση οικοδομικών αδειών, ΙΚΑ, ΦΠΑ κλπ φέρονται αγανακτισμένοι για το ύψος των προστίμων. Χρημάτισαν σαφώς κρατικούς λειτουργούς για να ολοκληρωθεί απρόσκοπτα η δουλειά τους και βέβαια ταυτίζουν την υπέρτατη ανάγκη της στέγασης, με το σκοπό που αγιάζει τα μέσα τα οποία χρησιμοποίησαν, τη στιγμή που άλλοι συμπολίτες τους δεν είχαν τα ‘’κότσια’’ να κάνουν κάτι τέτοιο. Έχουν όμως ελαφρυντικό και αυτό δεν είναι άλλο από το ότι τους άφησαν. Τους έδωσαν τη δυνατότητα να το πραγματοποιήσουν και μάλιστα δημιούργησαν και έναν πολύ καλά δομημένο μηχανισμό γι’ αυτό.
Παρόλα αυτά και σωστά βέβαια ο κόσμος έχει αρχίσει και ανταποκρίνεται στο κάλεσμα αυτό για την τακτοποίηση των αυθαιρέτων κατασκευών.
Λάθος του νομοθέτη βέβαια ο τρόπος πληρωμής των προστίμων που θα έπρεπε να είναι σαφέστατα διαφορετικός. Μεγαλύτερος χρόνος αποπληρωμής με σκοπό τη προσέλευση περισσότερων στην ρύθμιση και κυρίως αυτών που δεν έχουν.
Καταληκτική και τελεσίδικη ημερομηνία υπαγωγής στο νόμο ούτως ώστε να μειωθεί η αυθαίρετη δόμηση αυτή τη στιγμή που μιλάμε η οποία έχει πάρει φωτιά. Αρκεί κάποιος να κάνει μία βόλτα στα νησιά μας να καταλάβει τι ακριβώς γίνεται…
επιτέλους να πάρει κάποιος το κράτος στα σοβαρά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου