Ο θεσμός του ελεγκτή δόμησης ο οποίος εισάγεται με τον ν.4030/11, είναι κάτι νέο στην χώρα μας και είναι σίγουρο ότι θα επηρεάσει σημαντικά την οικοδομική δραστηριότητα στο μέλλον. Σκοπός του νόμου, είναι να υπάρχει υποχρεωτικός έλεγχος σε κάθε νέα οικοδομή. Παρόμοια νομοθετήματα ισχύουν και σε άλλα κράτη του εξωτερικού.
Επειδή ο νέος θεσμός εισάγει άλλο έναν παράγοντα (είτε μηχανικό, είτε ομάδα μηχανικών) στην διαδικασία παραγωγής έργων, είναι κρίσιμο, προκειμένου να μην επαναλάβουμε λάθη και παραλήψεις του παρελθόντος, να καθοριστούν οι αρμοδιότητες, τα όρια ελέγχου, και οι ευθύνες του ελεγκτήκαθώς επίσης να ξεκαθαριστούν και οι συνέπειες σε ενδεχόμενη πλημμελή άσκηση των καθηκόντων του.
Θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι ο ρόλος του μελετητή και του επιβλέποντα δεν υποβαθμίζεται και δεν αντικαθίστανται σε καμία περίπτωση από τον ελεγκτή. Επίσης θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι ο ελεγκτής δεν πρέπει να φέρει ευθύνες που εμπίπτουν στις αρμοδιότητες της επίβλεψης.
Οι αρμοδιότητες των ελεγκτών δόμησης ορίζονται στο άρθρο 11 του ν.4030/11. Επειδή όμως οι αρμοδιότητες που αναφέρονται στο παραπάνω άρθρο είναι γενικές θα πρέπει μέσω της Υ.Α. να καθοριστούν σαφώς τα σημεία ελέγχου. Αυτά τα σημεία, θα πρέπει να αφορούν και τις περιπτώσεις καταγγελιών αλλά θα πρέπει να είναι ξεκάθαρο ότι ο ελεγκτής σε καμία περίπτωση δεν διενεργεί πραγματογνωμοσύνη.
Τα στοιχεία ελέγχου ορίζονται γενικά στο άρθρο 7 του ν4030/11 όπου είναι σαφές ότι στόχος είναι η τήρηση της μελέτης όσον αφορά τα στοιχεία δημοσίου συμφέροντος.
Κατά την άποψή μας ως στοιχεία δημοσίου συμφέροντος νοούνται, η θέση της κατασκευής στο οικόπεδο (χωρίς έλεγχο οικοπέδου), ο όγκος της κατασκευής (περίγραμμα και ύψος), η διαμόρφωση του περιβάλλοντα χώρου και γενικά ότι περιέχεται στο διάγραμμα κάλυψης και ελέγχεται κατά το στάδιο της έγκρισης δόμησης.
Σε καμία περίπτωση ο ελεγκτής δόμησης δεν θα πρέπει να υπεισέρχεται
· στον έλεγχο της μελέτης ο οποίος αποτελεί αποκλειστική ευθύνη του μελετητή.
· σε θέματα ελέγχου ποιότητας υλικών και μεθόδων κατασκευής το οποίο αποτελεί αποκλειστική αρμοδιότητα της επίβλεψης.
Προτείνονται για τις συνήθεις κατασκευές δύο έλεγχοι.
· Ο πρώτος έλεγχος να πραγματοποιείται με την ολοκλήρωση του υπογείου (ή της θεμελίωσης εάν δεν υπάρχει υπόγειο) προκειμένου να ελεγχθούν οι αποστάσεις και η θέση του κτιρίου στο οικόπεδο (πλάγιες αποστάσεις, πρασιές, αντισεισμικοί αρμοί κ.λπ.).
· Ο δεύτερος και τελικός έλεγχος να διενεργείται με την ολοκλήρωση της κατασκευής όπου θα ελέγχονται αποκλειστικά και μόνο τα στοιχεία που περιλαμβάνονται στο σχέδιο του «διαγράμματος δόμησης» σύμφωνα με την παράγραφο 4 του άρθρο 9 του ν.4030/11.
Σε περιπτώσεις κατασκευών που περιλαμβάνονται στην κατηγορία Α του σχεδίου της Υ.Α. είναι σαφές ότι απαιτείται μόνο ένας έλεγχος με την ολοκλήρωση της κατασκευής.
Ο αριθμός των ελέγχων που θα διενεργηθούν μπορεί να μεταβάλλεται ανάλογα με την φύση του έργου, τις επί τόπου συνθήκες, με το πρόγραμμα εργασιών κ.λπ.
Ο καθορισμός των στοιχείων ελέγχου θα πρέπει να λάβει υπόψη του, ότι η πιστή εφαρμογή των μελετών είναι πρακτικά αδύνατη και ο επιβλέπων πολλές φορές αναγκάζεται να κάνει προσαρμογές (με την σύμφωνη γνώμη του μελετητή) προκειμένου να αντιμετωπίσει κατασκευαστικές δυσκολίες. Οποιαδήποτε τέτοια διαφοροποίηση αποτελεί αποκλειστική ευθύνη του επιβλέποντα και είναι δύσκολο να ελεγχθεί εκ των υστέρων στα πλαίσια μιας ή περισσότερων επισκέψεων. Από τα παραπάνω θεωρούμε ότι ο ελεγκτής δεν θα πρέπει να υπεισέρχεται σε ελέγχους οπλισμού, ποιότητας υλικών, αφανών οικοδομικών εργασιών, δικτύων, εγκαταστάσεων κ.λπ.. Η έντεχνη και σύμφωνα με την μελέτη εφαρμογή των παραπάνω θα πρέπει να καλύπτεται από σχετική βεβαίωση του επιβλέποντα.
Η Υ.Α. θα πρέπει να καθορίζει σαφώς τα όρια και τις επιτρεπόμενες ανοχές - αποκλίσεις που μπορεί να προκύψουν κατά τον έλεγχο από τα μεγέθη της μελέτης.
Να επισημάνουμε ότι η απαίτηση πολλαπλών και σύνθετων ελέγχων (ιδιαίτερα αφανών εργασιών) απαιτεί εξειδικευμένο εξοπλισμό οι οποίοι αυξάνουν το κόστος, προκαλούνται αμφιβολίες οι οποίες θα οδηγήσουν μοιραία σε προβλήματα και αντιπαραθέσεις μεταξύ των επιβλεπόντων και των ελεγκτών και φυσικά δημιουργούν αίσθημα ανασφάλειας στον πολίτη-χρήστη της κατασκευής.
Θα πρέπει να καθοριστεί η αμοιβή των ελεγκτών δόμησης. Θα πρέπει να υπάρχει ένα σύστημα διασφάλισης προκαθορισμένης αμοιβής και σε καμία περίπτωση το ύψος της δεν μπορεί να είναι αντικείμενο διαπραγμάτευσης του ελεγκτή με τον επιβλέποντα, τον κύριο ή τον νομέα της κατασκευής.
Αρμοδιότητα άσκησης καθηκόντων ελεγκτή δόμησης, κατά την άποψή μας, θα πρέπει να έχουν όλοι όσοι κατά τον νόμο μπορούν να επιβλέψουν την υπό έλεγχο κατασκευή.
Επειδή ο θεσμός του ελεγκτή δόμησης είναι κάτι νέο, είναι ανάγκη να γίνει σωστά. Απαραίτητη προϋπόθεση είναι η σαφής και απλοποιημένη διαδικασία ελέγχου μέσα στο πνεύμα του νόμου, χωρίς να χάνεται όμως η ουσία.
spme.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου