Στεγανοποίηση υπογείων

Πολλά είναι τα προβλήματα που μπορούν να δημιουργηθούν από την ύπαρξη υγρασίας στα υπόγεια η οποία μπορεί να οφείλεται στα νερά της βροχής ή στον υδροφόρο ορίζοντα. Η καλύτερη αντιμετώπιση αυτού του προβλήματος είναι με την πρόβλεψη κατά τη διάρκεια της σκυροδέτησης αλλά και με τοπικές επεμβάσεις στη συνέχεια.

Λόγω της διαδικασίας της κατασκευής, ένα υπόγειο παρουσιάζει ευαίσθητα μέσω των οποίων μπορεί να μεταφερθεί υγρασία από το εξωτερικό στο εσωτερικό του υπογείου. Τέτοια σημεία είναι η συμβολή του δαπέδου με τα περιμετρικά στοιχεία, οι αρμοί διακοπής εργασίας, τα σημεία όπου ξύλα (τρυπόξυλα)  βρίσκονται μέσα στο σκυρόδεμα (ως βοηθητικά για τη στήριξη του ξυλοτύπου), σημεία όπου παρουσιάζεται ασυνέχεια στη δομή του σκυροδέματος (λόγω κακής δόνησης ή μεγάλης πυκνότητας οπλισμού), σημεία όπου υπάρχουν βοηθητικά σίδερα (φουρκέτες για τη στήριξη του ξυλοτύπου).

Για κάθε ένα από τα παραπάνω ευαίσθητα σημεία πρέπει να ληφθεί μέριμνα. Έτσι, τα τρυπόξυλα πρέπει να αφαιρεθούν προσεκτικά, να κοπούν σε βάθος οι φουρκέτες και να επισημανθούν οι ασυνέχειες σκυροδέματος (φωλιές). Στη συνέχεια θα πρέπει όλα αυτά τα σημεία να γεμιστούν-στοκαριστούν με ειδικό ρητινούχο επισκευαστικό κονίαμα, που δεν συρρικνώνεται και άρα δεν δημιουργεί σκασίματα καθώς στεγνώνει.

Στα σημεία των κατασκευαστικών αρμών και των αρμών διακοπής εργασίας και πριν τη σκυροδέτηση θα πρέπει να έχει ληφθεί μέριμνα τοποθέτησης μπετονίτη σε μορφή κορδονιού , το οποίο έχει την ιδιότητα να διογκώνεται όταν έρθει σε επαφή με το νερό και να σφραγίζει όλα τα κενά γύρω απ' αυτό. Έτσι, όταν αρχίσει η σκυροδέτηση και ταυτόχρονα με την πήξη το μπετονικό κορδόνι διογκώνεται από την υγρασία του σκυροδέματος, δημιουργώντας έτσι έναν αδιαπέραστο αρμό.

Στη συνέχεια διαστρώνεται στην εξωτερική επιφάνεια των περιμετρικών τοιχίων του υπογείου και όπου αυτό είναι εφικτό ειδικό ασφαλιστικό υλικό με ελάχιστο πάχος ξηρής μεμβράνης 1.5mm. Αυτές οι στρώσεις μπορούν να αντέξουν σε συνθήκες μικρής ή μέτριας υδροστατικής πίεσης και μπορούν να γεφυρώνουν μικρές υπάρχουσες ή μελλοντικές ρωγμές. Η διαδικασία της εξωτερικής επάλειψης  με ασφαλτικό υλικό είναι αδύνατη στην περίπτωση που η εκσκαφή είναι οριακή και ο ξυλότυπος είναι μονόπλευρος.

Τέλος, για την προστασία της υγρομονωτικής στρώσης, αλλά και για τον αερισμό του τοιχίου τοποθετείται ειδικό πλαστικό φύλο κυψελοειδούς μορφής και ακολουθεί η επίχωση της περιμέτρου με σκύρα ή κροκάλα για σωστή αποστράγγιση των όμβριων υδάτων. Στην πράξη, βέβαια, το υλικό επίχωσης πιθανότατα να είναι μέρος του υλικού εκσκαφής.

• Ειδικές περιπτώσεις στεγανοποίησης

Οι δυσκολότερες στεγανοποιήσεις είναι αυτές που έχουν να αντιμετωπίσουν αρνητικές πιέσεις, αφορούν δηλαδή τις περιπτώσεις εκείνες όπου το νερό έρχεται από την πίσω πλευρά της στεγανωτικής στρώσης τείνοντας να την αποκολλήσει.

Η κύρια μεθοδολογία αντιμετώπισης είναι με τσιμεντοειδή υλικά με την κατηγορία των κρυσταλλοποιητικών να κερδίζει συνεχώς έδαφος. Αυτό γιατί τα κρυσταλλοποιητικά τσιμεντοειδή δεν δημιουργούν απλά μια επιφανειακή στρώση, αλλά αλληλεπιδρούν με τα στοιχεία του σκυροδέματος δημιουργώντας έτσι μια ενεργή ένωση και σε βάθος σύνδεση. Η διαδικασία της στεγανοποίησης διακρίνεται σε διάφορα στάδια, τα οποία και παρουσιάζονται παρακάτω.

• Άμεση αντιμετώπιση

Στην περίπτωση που έχουμε εισροή νερού από διάφορα σημεία και ο υδροφόρος ορίζοντας είναι σε ύψος τέτοιο που δεν δίνει δυνατότητα εργασίας, θα πρέπει να υπάρξει απομάκρυνση των υδάτων με άντληση αυτών. Αφού επισημανθούν τα σημεία εισροής, αυτά καθαρίζονται και σκάβονται, ούτως ώστε να μην υπάρχουν ξένα υλικά. Στη συνέχεια, τοποθετείται το τσιμεντοειδές ακαριαίας πήξεως, το οποίο έχει παρασκευαστεί με την ανάμειξή του με νερό, στην οπή εισροής νερού και ακολουθεί πίεση αυτού για 1 λεπτό περίπου.

Αφού όλα τα σημεία εμφανούς εισροής νερού σφραγιστούν με το τσιμεντοειδές υπερταχείας πήξεως, ακολουθεί η εφαρμογή του επαληφόμενου υλικού με βούρτσα. Η επιφάνεια, όπου το υλικό αυτό πρόκειται να τοποθετηθεί, διαβρέχεται καλά και περνάει σε 2-3 στρώσεις ή και παραπάνω. Τέλος, θα πρέπει να ελέγχεται η στεγανοποίηση ανά τακτά χρονικά διαστήματα για τυχόν τριχοειδείς ρωγμές και να γίνεται άμεση επέμβαση αποκατάστασης.