Ο ήχος είναι η αίσθηση που προκαλείται λόγω της διέγερσης των αισθητηρίων οργάνων της ακοής, από μεταβολές της πίεσης του ατμοσφαιρικού αέρα. Οι μεταβολές αυτές διαδίδονται με τη μορφή ηχητικών κυμάτων. Για τη μετάδοση των κυμάτων είναι απαραίτητη η ύπαρξη υλικού μέσου μεταξύ πομπού και δέκτη. Το μέσο μπορεί να βρίσκεται σε οποιαδήποτε κατάσταση –στερεό, υγρό, αέριο ή πλάσμα- καθώς ο ήχος δεν διαδίδεται στο απόλυτο κενό. Η ηχομόνωση έχει ως σκοπό να παρεμποδίσει ή καλύτερα να μετριάσει τη μετάδοση του ήχου αερόφερτου ή κτυπογενούς προσφέροντας έτσι ικανοποιητικό ακουστικό περιβάλλον απαλλαγμένο ή σχεδόν απαλλαγμένο τόσο από θορύβους του εξωτερικού περιβάλλοντος όσο και από θορύβους που προέρχονται από τις εγκαταστάσεις των κτιρίων και το θόρυβο των γειτονικών εσωτερικών χώρων. Μια μελέτη ηχομόνωσης θα πρέπει να εξασφαλίζει τις προϋποθέσεις για ακουστική άνεση. Αφού αναλύσει και λάβει υπ’ όψιν του ο μελετητής τις μόνιμες πηγές ανεπιθύμητων θορύβων υποδεικνύει τα κατάλληλα ηχομονωτικά, ηχοαπορροφητικά και αντανακλαστικά υλικά καθώς και τις θέσεις και τη μεθοδολογία που θα ακολουθηθεί κατά την τοποθέτησή τους.
Στο σημείο αυτό θα πρέπει να γίνει ο διαχωρισμός των παρεμφερών αλλά συχνά συγχεόμενων εννοιών της ηχομόνωσης και της ηχοαπορρόφησης. Η πρώτη έχει ως σκοπό τη μείωση της έντασης του ήχου για τη βελτίωση του ακουστικού περιβάλλοντος, ενώ η δεύτερη προσδοκά στην ακουστική βελτίωση.
Υλικά ηχομόνωσης
Τα υλικά τα οποία χρησιμοποιούνται για την ηχομόνωση είναι κυρίως ορυκτοβάμβακες (πετροβάμβακες ή υαλοβάμβακες) με τον πρώτο να κερδίζει λόγω της αντοχής του στη φωτιά, εξηλασμένη πολυστερίνη, ελαστικές επιστρώσεις ή ελαστικά υποστρώματα.
Το πιο διαδεδομένο ηχομονωτικό και ηχοαπορροφητικό υλικό είναι ο πετροβάμβακας. Η ικανότητα που παρουσιάζει το υλικό αυτό, όσον αφορά τον έλεγχο της διάδοσης του ήχου, οφείλεται σε δύο ιδιότητες, τον υψηλό συντελεστή ηχοαπορρόφησης, και τον χαμηλό συντελεστή δυναμικής ακαμψίας. Συντελεστής ηχοαπορρόφησης είναι ο λόγος της απορροφώμενης ηχητικής ισχύος προς αυτή που τελικά προσπίπτει σε μία επιφάνεια, ενώ ο συντελεστής δυναμικής ακαμψίας ευθύνεται για τη μετατόπιση των συχνοτήτων συντονισμού της ηχομονωτικής διαμόρφωσης έξω από το φάσμα των συχνοτήτων που πρέπει να ηχομονωθούν.
Οι ελαστικές επιστρώσεις επιφέρουν σημαντικότατη βελτίωση στην ηχομονωτική ικανότητα του πατώματος. Οι μοκέτες και μάλιστα όταν χρησιμοποιούνται με τα κατάλληλα υποστρώματα αντιμετωπίζουν τους κτυπογενείς κυρίως θορύβους πολύ δραστικά. Ο φελλός και το βινύλιο, πάχους τουλάχιστον 6cm είναι αποτελεσματικά. Τα ελαστικά υποστρώματα που χρησιμοποιούνται στην έδραση των πλωτών δαπέδων διακόπτουν τη δίοδο του ήχου προς τον φέροντα οργανισμό του κτιρίου.
Βασικές αρχές ηχομόνωσης
Η αντιμετώπιση και ο έλεγχος των ήχων γίνεται σαφώς αποτελεσματικότερος όταν λαμβάνει χώρα αρχικά στην πηγή και σε δεύτερη φάση κατά τη διαδρομή με σημαντικότερη την πρώτη. Τα διάφορα δίκτυα που είναι εγκατεστημένα και εξυπηρετούν ανάγκες όπως η κουζίνα, τα λουτρά κ.λπ. θα πρέπει να βρίσκονται κοντά κατά την κατακόρυφη και οριζόντια έννοια. Οι σωληνώσεις ύδρευσης αποχέτευσης θα πρέπει να βρίσκονται μακριά από τα υπνοδωμάτια. Ατομικοί καυστήρες, αντλίες καθώς και συσκευές θα πρέπει να αποφεύγεται να τοποθετούνται σε μεσοτοιχίες. Ο ανελκυστήρας θα πρέπει, αν αυτό είναι δυνατό, να μην εφάπτεται στις ιδιοκτησίες και όλος ο μηχανολογικός εξοπλισμός και το δίκτυο αυτού, που κατά τη λειτουργία του παράγει θόρυβο, θα πρέπει να βρίσκεται καλά ηχομονωμένο.
Οι τοίχοι
Γενικά οι τοίχοι παρέχουν καλή ηχομόνωση καθώς η μάζα τους παίζει σημαντικό ρόλο, αφού η ηχομονωτική ικανότητα είναι ανάλογη αυτής. Οι αρμοί των τοίχων θα πρέπει να είναι πληρωμένοι με κονίαμα σε όλο τους το μήκος. Οι διπλοί (μπατικοί) τοίχοι θα πρέπει μεταξύ των δύο σειρών να περιλαμβάνουν ηχομονωτικό υλικό. Το πληρωμένο αυτό διάκενο όσο μεγαλύτερο είναι τόσο περισσότερο δυσχεραίνει τη μετάδοση των ηχητικών κυμάτων. Βέλτιστα αποτελέσματα μπορούν να παρατηρηθούν αν από τη μεριά της πηγής δημιουργηθεί χώρισμα και μεταξύ αυτού και του υπάρχοντος τοίχου, στο δημιουργημένο κενό, τοποθετηθεί στρώση ηχομονωτικού υλικού. Χρήση ηχοαπορροφητικών πανό, ανάγλυφων ή διάτρητων, εναλλακτικά της παραπάνω διαδικασίας επιφέρει ικανοποιητικά αποτελέσματα.
Δάπεδα
Με τη λογική της αυξημένης μάζας των δομικών στοιχείων και της αναλογικής σχέσης που αυτή έχει με την ηχομονωτική ικανότητα, τα δάπεδα γενικά παρουσιάζουν ικανοποιητική προστασία έναντι της μετάδοσης του θορύβου. Η επίστρωση του δαπέδου με ελαστικά φύλλα, τα οποία μπορούν να αποτελούν είτε την τελική επιφάνεια είτε ως υποστρώματα να παρεμβάλλονται μεταξύ της κολυμβητής επίστρωσης και του δομικού φέροντος στοιχείου (πλάκες), αποτελούν την ουσιαστική ηχομονωτική διαδικασία έναντι κτυπογενών θορύβων. Τα δάπεδα τα οποία ουσιαστικά εδράζονται πάνω στο δομικό στοιχείο (πλάκα) και είναι υπερυψωμένα όπως π.χ. το καρφωτό ξύλινο δάπεδο θα πρέπει μεταξύ των υποστηριγμάτων και του δαπέδου να παρεμβάλλονται ελαστικές βάσεις. Επίσης στα τελειώματα του δαπέδου και στη συναρμογή του με τους τοίχους, το απαραίτητο κενό που αφήνεται για λόγους διαστολών θα πρέπει να πληρώνεται με ηχομονωτικό υλικό.
Κουφώματα-εσωτερικά-εξωτερικά
Οι πόρτες και τα παράθυρα γενικά είναι σημεία τα οποία από πλευράς ηχομόνωσης πάσχουν περισσότερο καθώς είναι αναπόφευκτοι οι αρμοί που δημιουργούνται και τα υλικά κατασκευής του είναι συνήθως ελαφριά. Ειδική μέριμνα για τη σφράγιση αυτών των αρμών θα πρέπει να λαμβάνεται, καθώς επίσης και οι υαλοπίνακες θα πρέπει να είναι τουλάχιστον διπλοί και με διαφορετικό πάχος φύλλων τζαμιού ούτως ώστε να αποφεύγονται τα φαινόμενα ταυτόχρονου συντονισμού λόγω των αερόφερτων θορύβων.
Ειδικοί κανόνες για καλύτερη ηχομόνωση
Τα ελαστικά υλικά που χρησιμοποιούνται είτε ως τελικές επιφάνειες είτε ως υποστρώματα σε πλωτά δάπεδα θα πρέπει να έχουν ικανοποιητική διάρκεια ζωής.
Θα πρέπει να αποφεύγεται η δημιουργία ηχογεφυρών σε οποιοδήποτε σημείο κατά τη φάση της κατασκευής.
Τα υλικά ηχομόνωσης θα πρέπει να μην έρχονται σε επαφή με υγρασία διαφορετικά χάνουν τις ιδιότητές τους.
Θα πρέπει να λαμβάνεται ειδική μέριμνα, ώστε να αποφεύγονται ρηγματώσεις στα δομικά στοιχεία και κυρίως στις πλάκες.
Το κενό μεταξύ των διπλών τζαμιών θα πρέπει να είναι μεγαλύτερο από 12 mm, καθώς διαφορετικά δεν επιτυγχάνεται μεγαλύτερη ηχομόνωση από αυτήν μονού τζαμιού με πάχος όσο το άθροισμα των παχών των τζαμιών του διπλού.
Τα triplex τζάμια έχουν ανώτερη αντίσταση στη μετάδοση του θορύβου από τα απλά.
Στη χρήση ψευδοροφής πρέπει να χρησιμοποιούνται ελαστικοί σύνδεσμοι ανάρτησης.
Οι μαλακές επικαλύψεις δαπέδων π.χ. μοκέτες, χαλιά κ.λπ. είναι σημαντικές ηχομονωτικές πρακτικές.
Στους μπατικούς τοίχους το σενάζ δεν θα πρέπει να είναι ενιαίο αλλά διπλό.
Σε περιπτώσεις αυξημένων αναγκών ηχομόνωσης θα πρέπει να αναζητούνται κατάλληλα προϊόντα όπως π.χ. ελαστικά υποστρώματα για την ανέγερση πάνω σε αυτά τοίχων καθώς και ελαστικών συνδέσμων ή συνδέσμων τύπου Ζ για τη σύνδεση δύο στοιχείων εγκάρσια (π.χ. διπλός δρομικός με διάκενο).
Σε περιπτώσεις όπου απαιτείται υψηλότερη ηχομόνωση π.χ. στούντιο κ.λπ. ο τρόπος που μπορεί να υλοποιηθεί κάτι τέτοιο είναι με την κατασκευή τύπου ‘δωμάτιο μέσα σε δωμάτιο’.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου